Ponad 1800 lat przed tym, jak Isaac Newton i Gottfried Leibniz opracowali rachunek różniczkowy, który pozwolił nam stworzyć megakonstrukcje w postaci mostów i drapaczy chmur, teorie kombinatoryczne, które doprowadziły do powstania programowania, nauki o danych czy sztucznej inteligencji, a także oczywiście skierowały nas na drogę podboju kosmosu, ludzkość posiadała już tę wiedzę. Niestety, mnisi niechcący zniszczyli je.
Książka, znana dziś jako Palimpsest Archimedesa, zawierała pierwsze znane nam podejście do tego, co dziś nazywamy matematyką kombinatoryczną. Podstawa, na której opiera się nasza współczesna inżynieria w postaci fizyki teoretycznej zdolnej do obliczania powierzchni i objętości oraz, ogólnie rzecz biorąc, matematyki niezbędnej do tego, abyśmy dzisiaj w szkole mogli obliczyć, ile czasu zajmuje pociągowi przejazd z punktu A do punktu B. Wszystko to istniało już od II wieku p.n.e., ale straciliśmy to z powodu niefortunnego zaniedbania.
Wieki postępu wymazane, aby napisać pieśni
W 1906 roku, kiedy duński filolog Johan Ludvig Heiberg studiował średniowieczne rękopisy, natknął się na książkę modlitw i pieśni religijnych, która zwróciła jego uwagę. Pod tekstem napisanym przez mnichów gdzieś w XIII wieku filolog zidentyfikował fragment wymazanego tekstu Archimedesa, który odpowiadał jednej z jego zaginionych prac, Metodzie twierdzeń mechanicznych.
Minęło ponad 90 lat, zanim po zniknięciu rękopisu na dziesięciolecia, po aukcji, na której anonimowy nabywca kupił go za 2 miliony dolarów, nauka mogła ponownie położyć na nim łapę. Wykorzystując nowoczesne techniki oparte na świetle ultrafioletowym, podczerwonym i promieniowaniu rentgenowskim, naukowcy odkryli tekst matematyczny ukryty w pergaminie. Był to rewolucyjny przełom, który mógł zmienić historię ludzkości, ale niestety nastąpił zbyt późno.
W obronie tych mnichów należy podkreślić, że kiedy kilka wieków wcześniej zniszczyli pergamin w Konstantynopolu, prawdopodobnie nie mieli pojęcia, co mają przed sobą. W tamtych czasach pergamin był towarem tak drogim, jak rzadkim, więc często zeskrobywano stare teksty, aby ponownie wykorzystać je do tworzenia książek religijnych.
Praktyka ponownego wykorzystywania pergaminów była znana jako palimpsest, co ostatecznie doprowadziło do powstania nazwy Palimpsest Archimedes, pod którą znamy dziś ten wspaniały eksponat archeologiczny. Niestety, nigdy nie dowiemy się, co by się stało, gdyby te obliczenia nie zostały wymazane, ani jakie inne odkrycia i osiągnięcia kryją się wśród tych wszystkich przetworzonych książek, które obecnie służą jako zbiory psalmów i modlitw.
