Według profesora Gary’ego Lupyana, werbalizowanie myśli nie jest działaniem irracjonalnym.

Tendencja do głośnego mówienia do siebie była tradycyjnie piętnowana w naszym społeczeństwie, błędnie kojarząc ją z zaburzeniami psychicznymi. Jednak najnowsze badania w dziedzinie psychologii pokazują, że praktyka ta, daleka od budzenia niepokoju, może znacznie wzmocnić nasze zdolności poznawcze, zwłaszcza w takich obszarach jak pamięć i koncentracja, o ile nie towarzyszą jej inne niepokojące objawy.

Według wypowiedzi profesora Gary’ego Lupyana, wykładowcy psychologii na Uniwersytecie Wisconsin, dla stacji BBC, werbalizacja myśli nie jest aktem irracjonalnym, ale procesem, który może wzmocnić zdolności umysłowe każdego człowieka. W niedawnym badaniu uczestnicy zostali wystawieni na ekran z różnymi przedmiotami i okazało się, że osoby, które nazywały przedmioty na głos, potrafiły je szybciej zlokalizować. Ekspert wyjaśnia, że dzieje się tak, ponieważ „wymieniając to, co się widzi, mózg aktywuje informacje wizualne, aby szybciej zidentyfikować przedmiot”.

Eksperci ds. zdrowia psychicznego podkreślają, że zachowanie to nie wskazuje na zaburzenia psychiczne i może poprawiać funkcje poznawcze

Dzieciństwo jako model pozytywnego dialogu wewnętrznego

Najbardziej reprezentatywny przykład korzyści płynących z mówienia do siebie można znaleźć u dzieci. W okresie dzieciństwa werbalizowany dialog wewnętrzny jest naturalną częścią procesu uczenia się i pomaga maluchom w wykonywaniu codziennych zadań, poprawiając ich wyniki w czynnościach motorycznych. Zjawisko to, dalekie od wskazywania na problemy, stanowi niezbędne narzędzie rozwoju poznawczego.

Psychoterapeutka Anne Wilson popiera tę pozytywną opinię, twierdząc, że „wszyscy potrzebujemy rozmawiać z kimś interesującym, kto zna nas doskonale i jest po naszej stronie. Kto może być lepszy niż my sami?”. Niektórzy specjaliści zalecają nawet tę praktykę podczas sesji terapeutycznych ze względu na jej liczne zalety.

Zalety werbalizacji dialogu wewnętrznego

Wśród korzyści płynących z mówienia do siebie na ogół wymienia się wzmocnienie pamięci, uporządkowanie myśli i ułatwienie rozwiązywania problemów. Współczesna psychologia uważa, że autodialog działa jako forma wewnętrznej socjalizacji, która pozytywnie wpływa na dobre samopoczucie emocjonalne, zapewniając motywację poznawczą i jasność umysłu.

To nowe spojrzenie na zachowanie tradycyjnie piętnowane jest poparte badaniami naukowymi, takimi jak opublikowane przez Gary’ego Lupyana i Daniela Swingley’a zatytułowane „Self-directed speech affects visual search performance”