Skamieniałości znaleziono w Australii i należą one do jednego z najstarszych gatunków na świecie, odtwarzając nieznany dotąd scenariusz w historii dinozaurów.
Odkrycie skamieniałości w południowo-wschodniej Australii wzbudziło zainteresowanie całej społeczności archeologicznej, ponieważ należą one do najstarszego megaraptorida na świecie, co stanowiłoby pierwszy potwierdzony dowód istnienia gigantycznego dinozaura na tym kontynencie.
Znaleziska, które datuje się na okres od 108 do 121 milionów lat temu, dostarczają nowych informacji na temat historii ewolucji karcharodontosaurów – co oznacza jaszczurki z zębami rekina – hierarchii drapieżników, które dominowały w tym regionie.
Odkrycie, które zmienia historię dinozaurów
Badania, prowadzone przez Museums Victoria Research Institute i doktoranta Uniwersytetu Monash, Jake’a Kotevskiego, opierały się na pięciu skamieniałościach teropodów znalezionych na wybrzeżu Wiktorii, na południu Australii. Szczątki znajdowały się w formacjach geologicznych Strzelecki (Bass Coast, wiek 121,4–118 mln lat) i Eumeralla (Otway Coast, wiek 113–108 mln lat).
Skamieniałości te dostarczają informacji na temat budowy mięsożernych dinozaurów. Według naukowców, duże megaraptory, mierzące od sześciu do siedmiu metrów długości, współistniały z mniejszymi karcharodontosauridami, mierzącymi od dwóch do czterech metrów, oraz zwinnymi unenlagiami, drapieżnikami o długości około jednego metra, zwanymi również „południowymi raptorami”.
Odkrycie to jest sprzeczne z obserwacjami z innych ekosystemów, gdzie karcharodontosaury były zazwyczaj największymi zwierzętami w swoim środowisku.
Artystyczna interpretacja wybrzeża Bass z okresu kredowego, 121,4 miliona lat temu. Od lewej do prawej: karcharodontosaurus, unenlagiino i megaraptoridae. Jonathan Metzger dla Museums Victoria.
„Odkrycie karcharodontosaurów w Australii jest rewolucyjne” – powiedział Jake Kotevski. „Fascynujące jest to, jak hierarchia drapieżników w Wiktorii różniła się od tej w Ameryce Południowej, gdzie karcharodontosaury osiągały rozmiary podobne do tyranozaura, osiągając nawet 13 metrów długości i przewyższając megaraptoridy. Tutaj role były odwrócone, co podkreśla wyjątkowość ekosystemu Australii w okresie kredy” – zaznaczył.
Dwa z odkrytych skamieniałości należą do najstarszych megaraptoridów, jakie kiedykolwiek zarejestrowano, co skłoniło ekspertów do ponownego rozważenia ich linii ewolucyjnej.
Dinozaury: wskazówki dotyczące połączenia między dwoma kontynentami
Odkrycie dostarcza również wskazówek dotyczących przemieszczania się dinozaurów na półkuli południowej. W szczególności skamieniałości sugerują połączenie między Australią a Ameryką Południową przez Antarktydę we wczesnej kredzie, co również jest sprzeczne z linią ewolucyjną tych drapieżników.
„Odkrycia podważają dotychczasowe założenia dotyczące hierarchii wielkości drapieżników z Gondwany, podkreślając wyjątkowość fauny z okresu kredowego w Wiktorii” – wyjaśnił dr Rich.
W ten sposób odkrycie to potwierdza teorię, że dinozaury migrowały między lądami przed dryfem kontynentalnym, co spowodowało rozbieżność ścieżek ewolucyjnych.
Dwa skamieniałości megaraptora. Pierwszy rząd: piszczel unenlagiiny; dwa piszczele karcharodontosaurusa; piszczel megaraptora.
Australia: prehistoryczne wyzwanie dla naukowców
Australijski ekosystem stanowi wyzwanie dla naukowców, ponieważ nie obowiązują tu wzorce obserwowane na innych kontynentach. Tak więc odkrycia pokazują niezwykły scenariusz, w którym megaraptory dominowały, a karcharodontosaury odgrywały drugorzędną rolę.
Wszystkie skamieniałości znalezione w tym obszarze pozwalają naukowcom odtworzyć mapę ewolucji drapieżników, otwierając nieustannie nowe kierunki badań nad dinozaurami.
